Post: #1

Witam serdecznie. Od niedawna złapałem zajawkę na zabytkowe pilarki. Zagłębiając się bardziej w informacje, broszury, katalogi i generalnie świat pilarek znalazłaby się cała masa różnych modeli, rozwiązań technologicznych. Postanowiłem, że na pierwszy rzut do odrestaurowania na początek przygody pójdzie polska pilarka Dolpima. Jest to model PS 390 z 1991 roku, który nabyłem po dość okazyjnej cenie.

Teraz trochę historii.
Generalnie trzeba zacząć od tego, że wyróżniamy pilarki PS serii *80 i *90, tj. PS 180, PS 280 oraz PS 90, PS 190,290,390 i 490. Skupię się na serii 90.
W zasadzie ciężko określić początki produkcji tych pilarek, było to ok. roku 1968. W 1994 roku produkcję pilarek Dolpima zakończono. Pierwowzorem serii 90 była Dolpima BK3, w której analogii możemy dopatrywać się w zagranicznej pilarce Partner R11. Większość elementów PS-ek była produkowana w rodzimych fabrykach Wrocławskiego Zakładu Przemysłu Maszynowego Leśnictwa Dolpima S.A., która miała swoją siedzibę przy ulicy Legnickiej 62 we Wrocławiu. Były to głównie elementy obudów, zbiorniki paliwa, rozruszniki, tłumiki. Importowano iskrowniki produkcji Bosch, koła magnesowe Ducati Energia oraz gaźniki Tillotson. W pewnym etapie Krakowskie Zakłady Przemysłu Maszynowego Leśnictwa rozpoczęły produkcję własnych gaźników, które były wierną kopią Tillotsonów. Na korpusie widniał wówczas napis "KZPML Kraków". Tłoki były produkcji WSK odlewane w Gorzycach.

Jeśli chodzi o poszczególne modele pilarek serii 90 to nie miały one znaczących różnic, modele wprowadzano chronologiczne do okresów produkcji, tj. 90 pierwsze pilarki, 190 produkowano później itd. Pierwsze modele miały gaźniki Tillotsona, później wprowadzano KZPML Kraków, pod koniec produkcji gaźniki z PS serii 80. Z obserwacji wynika, że na początku produkcji tabliczki znamionowe były aluminiowe nitowane, później naklejane. Ponadto pod koniec produkcji (modele 390 i 490) wyposażano je w hamulec taśmowy. Jeśli chodzi o kolorystykę to można zaobserwować dosyć sporą rozmaitość, białe, pomarańczowe, jasno- i ciemnoczerwone, a także wielokolorowe. Prowadnica z końcówką wymagającą smarowania co tankowanie-standard w ówczesnych czasach. Pilarki trafiały głównie do państwowych zakładów leśnych oraz do straży.

Kilka danych technicznych:
Moc: 4,0 KM
Obroty: 6500 obr/min
Pojemność: 90 cm3
Waga: 12 kg

Właściwie troszeczkę się rozpisałem, ale konkretnie po co? Otóż temat nie pasuje do innego działu, a jest to jednak część polskiej myśli technicznej. Będę wstawiał tu efekty swoich prac nad Dolpimą. Jeśli macie takie pilarki, wiecie coś ciekawego, pracowaliście taką pilarką-dzielcie się informacjami śmiało. Jeśli natomiast temat się nie spodoba, nie będzie zainteresowania to niech moderator usunie, nie ma problemu

To wyżej wspomniana PS-ka 390.



Jeśli chodzi prace wykonane już nad nią:
-nowe ocynki
-wszystkie nietypowe śruby niklowane
-nowe części:guma rękojeści, przycisk gazu, zbiornik oleju wraz z korkiem, naklejki oryginalne z epoki
-wypiaskowany i pomalowany tłumik

Co jeszcze trzeba zrobić:
-malowanie proszkowe wszystkich elementów w kolorze rubinowa czerwień(ciemny czerwony, RAL 3003)
-nowe łożyska, uszczelniacze
-regeneracja gaźnika
-kupno prowadnicy i nowego bębna sprzęgła

Niebawem więcej zdjęć. Pozdrawiam

Post: #2

Widze zajales sie sprzetami o ktorych kazdy zapomina i najczesciej laduja na zlomie. Malo kto chce odnawiac stare, ciezkie, nieporeczne pilarki z ktorych juz sie nie bedzie korzystac. Jednak z tego co pamietam moc maja spora, niestety kosztem wagi. Wiem ze na tamte czasy to bylo cos, szczyt techniki i waga nie przeszkadzala. Jednak sprzety te byly nie do zdarcia, ojciec mi opowiadal jak mial taka dolpime tylko nie pamieta modelu. Niestety nie zachowala sie do dzis, bo jako maly szczyl chcacy zobaczyc jak to dziala, rozebralem ja w drobny mak, polowe czesci psujac, polowe gubiac. Sam mam teraz na polce podobny wiekowo sprzet, radziecka tajge z 89roku. Dostalem ja w prezencie, nawet udalo mi sie ja odpalic. Jednak przestala zime i przestala palic. Poczatkowo tez mialem chec odnowic, jednak z czasem checi przeszly, a pilarka stoi i sie kurzy. Takze trzymam kciuki aby u Ciebie zapal pozostal, a sprzet udalo sie odnowic do konca.

Post: #3

odnawianie czegoś co nie jest rowerem ani motorowerem! Będę śledzić temat

Post: #4

Po rozebraniu silnika:

Co ciekawe silnik musiał być dawno nie remontowany, uszczelniacze jeszcze polskie INCO.



Tłumik po malowaniu lakierem żaroodpornym:


Głowica i cylinder. Cylinder oczywiście aluminiowy z powłoką. Szkoda, że nie robili wtedy tuningowych zestawów do motorowerów w Polsce, skoro już była ta technologia. Tłok o średnicy 52 mm dałoby radę do Charta przypasować fajnie pod jakieś Big Bore :>





Mała przymiarka. Taki będzie kolor:


Układ zapłonowy na przerywaczu mechanicznym:



Obudowy przed piaskowaniem i malowaniem proszkowym. Malowane będą we Włocławku razem z WSK-ą, muszę przygotować całość i wtedy zawiozę


Wyprane elementy plastikowe, przyżółknięte, macie może pomysł jak przywrócić dawny kolor? Szorowałem cholerstwo różnymi specyfikami i lipa, nawet pastą do zębów

Uszczelki:

Zawór membranowy, co ciekawe pilarka jest z bezpośrednim napełnianiem, nawet współczesne pilarki to zwykłe symetryki:

Gaźniczek:



Ocynki i nikle, śruby dość nietypowe i ciężkie do zdobycia:



Nowe elementy układanki: zbiornik oleju, uszczelka, guma rękojeści, pompka oleju, wszystko z epoki:


A tutaj nowe naklejki z epoki+moja stara tabliczka znamionowa:

A tu już tabliczka dorobionna na wzór oryginału :




Jak na razie to by było na tyle

Post: #5

Zawsze mnie coś pociagało do tych starych pilarek, ale jeszcze sam nie nabyłem własnej :/

Post: #6

Drogie nie są, jest ich wszędzie pełno, jeśli chodzi o Dolpimy. Tylko te serii *90 to raczej mało użyteczne, ciężkie kloce. PS 180 to fajna i mocna pilarka, przy stosunkowo niedużej masie.

Post: #7

A jak z częściami zamiennymi to takich sprzętów?

Post: #8

Zrób 90/4

Ja miałem Drużbę ruską, mocne to, nawet widziałem gokarty które dosłownie rwały trawę w dwie osoby z silnikami pojemności 100cc właśnie z Drużb.

Post: #9

Jeśli chodzi o części, to nie jest źle, da się wyłapać nowe z epoki, zamienników nie ma w ogóle.

Odrestaurator, myślałem o tym ale za mało mięsa tam jest

Post: #10

A już myślałem że nikt nie ma Dolpimy na forum a tu proszę Ja mam Dolpime BK3a z 1972 r , dostałem ją od pewnego dziadka (84 lata) Opowidział ciekawą historię tego egzemplarza i ile przeszedł. Oto zdjęcie poglądowe i ilnik do galerii( PS BK3a miały cały zapłon Boscha magneto również )
http://imgur.com/a/Ju4Iw

Post: #11

przez pewien czas u nas widziałem kilka sztuk tych polskich pilarek ale nie zwracałem uwagi na typy choć trzeba przyznać że te stare pilarki to są ciężkie kloce że jak nawet paliwo się skończy to można nią rzucić i zabić przy okazji xD a tak po za tym ostatnim to zakłady jak wszystko co było kiedyś polskie padło a w zakładach we wrocławiu otworzyli jakiś niemiecki markiet.

Post: #12

Na plastik niby pomaga woda utleniona w kremie można zakupić w sklepach do fryzjerów pomazać wystawić na słońce i czekać niby na naprawić ale nie wiem

Post: #13

Będę musiał spróbować

Fajny egzemplarz tej BK3, ale bak chyba nie oryginalny. Też dobra baza do remontu, przeciąć honorowego pniaka i na półeczkę

Post: #14

Co do wybielania plastików:
https://majsterkowo.pl/wybielanie-plasti...tr0bright/

Post: #15

mam takie inne pytanie janusza bo masz napisane że ta nasza polska pilarka to ma bezpośrednie zasilanie a piszesz że obecnie produkowane pilarki to są symetryki.