Post: #106

Wstawiam wszystko co znalazłem
Mamut
W 1971 roku postanowił zaprojektować nieduży motorower – najlepiej składany, który można by bez problemu przewieźć w bagażniku samochodu osobowego, wtaszczyć np. na piąte piętro typowego bloku mieszkalnego i przechowywać chociażby na balkonie. Po roku intensywnej pracy powstała pierwsza, polska składana motorynka o wdzięcznej nazwie Mamut. Konstrukcja jej była naprawdę imponująca i posiadała niepowtarzalne rozwiązania – po złożeniu pojazd mieścił się w torbie jakie dodawano do sprzedawanych ówcześnie rowerów składanych a w bagażniku np. Fiata 125p swobodnie mieściły się aż trzy Mamuty. Jednoślad ten posiadał starter nożny, zapłon iskrowy z wyłącznikiem umieszczonym w stacyjce, sześciowoltową, trzycewkową prądnicę - iskrownik o mocy 17 W oraz mokre sprzęgło dwutarczowe z okładzinami korkowymi. Przód pojazdu zawieszony był na wahaczu pchanym ze sprężynami pochodzącymi z motoroweru Komar bez tłumienia a tył na wahaczu wleczonym z dźwignią pośrednią i sprężynowym elementem resorującym również bez tłumienia, umieszczonym poziomo pod zbiornikiem paliwa. Hamulce były bębnowe (toczone razem z piastą łożyskową, stalowe o średnicy bębna 97,5 mm) sterowane mechanicznie, jako koła zastosowano obręcze stalowe tłoczone zaopatrzona w ogumienie 3,50”/5” z dętką wyposażoną w wygięty wentyl. Jako bagażnik występowała konstrukcja ramowa z rur stalowych zintegrowana z błotnikiem tylnym z torbą o wymiarach dopasowanych do rozmiarów bagażnika. Po złożeniu całej konstrukcji zajmowała ona 26% objętości przed złożeniem. 
http://imageshack.us/photo/photo/521/moto2p1.jpg/
Dingo Tramp
Motorynka Dingo Tramp to rozwinięcie projektu dla Rometu. Powstała w roku 1976 i w pierwszej wersji posiadała zawieszenie przednie na wahaczu pchanym ( identycznym jak dla Rometu ) z możliwością składania. Po modernizacji w 1981 konstruktor zrezygnował z możliwości składania pojazdu na rzecz lepszego widelca teleskopowego. W tej właśnie konstrukcji p. Tomasz był pewny co do zalet nowatorskiego zawieszenia tylnego z dźwignią pośrednią (było to podwójne, pośrednie koło zębate łańcucha, zamontowane na osi wahacza) i poziomym amortyzatorem - dzięki temu mógł wykorzystać przestrzeń nad tylnym kołem na spory bagażnik z wyjmowaną torbą. Pojawił się również zbiornik paliwa z żywicy poliestrowej zbrojonej włóknem szklanym o pojemności 8l. 
http://imageshack.us/photo/photo/515/dingotramp1.jpg/
Dingo Servi
W 1979 r Dyrekcja Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego w Pruszkowie, znając zainteresowania p. Tomasza małymi jednośladami, zleciła mu projekt motoroweru, w który byłyby wyposażone ekipy serwisowe. Tereny zakładów były bardzo rozległe i odbiory wagonów po naprawie odbywały się w różnych miejscach. Bywało, że istniała potrzeba szybkiego usunięcia drobnej usterki mechanicznej czy elektrycznej w wagonie stojącym na którejś bocznicy. Do tego wystarczył fachowiec z torbą monterską sprawnie poruszający się w gąszczu torowisk. Stąd pomysł na mały lekki motorower o konstrukcji odpornej na niezbyt dobre traktowanie, posiadający bagażnik mieszczący torbę narzędziową. Wynagrodzeniem za projekt był jeden z trzech zbudowanych prototypów. W konstrukcji twórca wykorzystał sprawdzone wcześniej rozwiązania. Zastosował wzmocnioną ramę obejmującą zbiornik paliwa i wprowadził zmiany w tylnym zawieszeniu polegające na podwojeniu amortyzatorów i dźwigni pośrednich spawanych w jedną całość z wahaczem. Pomysł na te pojazdy nie doczekał się niestety kontynuacji ponieważ nadchodziły trudne czasy transformacji i ZNTK zaczęły borykać się z brakiem zamówień. 
http://imageshack.us/photo/my-images/813...i1979.jpg/