Post: #1

Ta motorynka to mój pierwszy jeżdżący sprzęt motorowy. Więc jako 11 latni szkrab zazdroszczący Komara koledze przez dłuższy czas męczylem rodzićow o kupno wymarzonego pojazdu. Nawet w 4 klasie na swiadectwie nie miałem niższej oceny niż dobry (4) ale wciąż był problem skąd wytrzasnąć takowy pojazd. Nawet rozwieszałem ogłoszenia na mieście o treści ,, Kupię motorynke ROMET lub motorower KOMAR odpalany na kopniaka w cenie ok. 300 zł może być bez dokumentacji'' . Niestety ogłoszenia te pozostały bez odzewu. No wiec w pewien majowy piątek przyjeżdża wujek oznajmiając że jutro jedzie na giełde do Iławy szukać dobrego Audi i czy bysmy nie pojechali z nim żeby poszukać tej motorynki. No więc wcześnie z rana wyruszyliśmy do Iławy. Niestety, na giełdzie nie było nawet skutera ale wujek spotkał kolege który wiedział kto ma takie coś. Więc ruszyliśmy do oddalonej o 50 km stamtąd wioski na totalnym zadupiu, odnaleźliśmy właściwy dom, poczekaliśmy na właściciela i oto w stodole stała motorynka. Była cała zakurzona, niebieska, typu 301 z roku 1989. Właścicel troche pokopał ale motorynka tylko pyrknęła i nic. Powiedział że wystarczy wyregulować zapłon i będzie git. Cena astronomiczna : 650 zł. Potargowaliśmy sie i zeszliśmy do 500 zł, właściciel dorzucił gratis silnik 025. Pojazd rzekomo miał mieć dokumentację ale właściciel nie spisał umowy i zostały u poprzedniego właściciela - który jak się okazało mieszka kilka kilometrów ode mnie, jest znajomym i prowadzi stację CPN. W dobrej wierze wzięliśmy motorynkę na hol za samochodem (wtedy jechał nią mój kuzyn) i tak dojechaliśmy do wioski mojego wujka skąd motorynka dalsze 12 km pokonała w przyczepce. Przyjechaliśmy do domu i do kolegi na warsztat. Po jakimś czasie doszliśmy do wniosku że trzeba zajrzeć do cylindra. I co się okazało? Jakiś wiejski mechanik nie załozył pierścieni tłokowych . Nazajutrz załozyliśmy nowe pierścienie ale motorynka dalej nie chciała odpalić. Nie pamiętam co wtedy było ale założyliśmy sprezentowany silnik 025 z którym nie było większych problemow. No więc wreszcie mogłem jeżdzic własną motorynką... Znacie to uczucie? Czułem się jak Bartek, głowny bohater książki pt ,,Bartek, Tatarzy i Motorynka'' która opowiada o chłopcu który na motorynce Pony przenosi się w średniowiecze, gorąco polecam ten tytuł.. Następnego dnia (poniedziałek) wstałem nieco wcześniej no więc mając chwile czasu postanowiłem przed szkola zrobić rundkę po okolicy. No ok, ok ale fajnie byłoby moto
ubezpieczyć i przerejestrować. Przy okazji zakupu dawki paliwa (które wtedy jeszcze kosztowało 3,90 zł eechh) zapytałem sie wspomnianego benzyniarza o dokumenty. On z kolei stwierdził że dokumenty dał następnemu właścicielowi. I tym sposobem motorynka nie ma dokumentacji po dzień dzisiejszy.
Następnie pojazd przechodził mniejsze lub większe modyfikacje typu założenie trąbki na kierownicę, licznik Komara założony dla picu czy dość komiczny, infantylny i wiejski paten czyli kierunkowskazy. Ale nie takie zwykłe tylko patentowe. Składały się one z dwóch lampek podświetlenia rejestracji z Poloneza Caro połaczonych
długim gwoździem i przywiązanych taśmą malarską do wspornika lampy tylej. Były one połączone kablami poprowadzonymi totalnie na wierzchu łączonymi na skrętkę z
dwoma włącznikami szyby podgrzewanej od Fiata 126p (też mocowanymi taśmą papierową do kierownicy). Źródło zasilania to była cewka oświetleniowa. Cóż z tego, że białe, że tylko z tyłu, że nie migają - ważne że BYŁY! No więc pojazd służył mi wiernie dość długo - zdarzało się że w koszyku z Biedronki przyśrubowanym z tyłu woził w bańkach 5 l wodę z beczkowozu gdy była awaria wodociągów czy też brał udział w off - roadzie Niedługo potem motorek poszedł w odstawkę gdy w garażu pojawił się mam nadzieję znany wszystkim Komar 2320. I pewnego dnia w komarku totalnie wysiadł silnik.Podjąłem więc decyzję o czasowym przełożeniu silnika 025 do Komara a potem znowu włożeniu go do motorynki. Nigdy nie zapomne ostatniej rundki zrobionej żeby sprawdzić ten silnik - chodził nie najlepiej bo był troche już zarżnięty ale dalej ciągnął koło 40 km/h. No więc przekładam silnik a tu w Komarze nie chce palić. Sam nie wiem co wtedy było ale machnąłem na to ręką i po pewnym czasie niesprawny silnik ponownie włożyłem do motorynki. I od tego czasu motorynka stała się dawcą. Silnik został rozebrany, a jego kartery poszły do mojego sztywniaka. Drobniejsze elementy zostały przełożone do drugiej motorynki. Dużo części też się pogubiło. Nie wykluczam remontu, a właściwie uruchomienia jej - nie chcę aby była idealnym okazem byłyszczącym chromami i nowym lakierem. Chcę, aby była taka jak po zakupie. Jak wtedy gdy razem z kolegą jeździliśmy po starej rampie kolejowej - ja na swojej, on na swojej która potem i tak była moja Tak - obita, z połamanym bagażnikiem, z wyszczerbioną felgą. Może nawet z koszykiem z biedronki i z kierunkowskazami Myślę że tego jednak doczeka się na przestrzeni lat. Gdy uporam się z Komarem i skończę dopieszczać czerwoną, coś pomyślę nad tą. Części mam dosyć sporo, może na upartego uruchomiłby nawet jej oryginalne serducho (uruchomiłby na pewno tylko jakiś idiota (czyt. Romek) uczył się je rozpoławiać śrubokrętem i to zaczynając od skrzyni korbowej ). No dobra, a teraz może jakieś fotki.

Tak wyglądała jak ją kupiłem, już z silnikiem 025:


Do 2008 nie zmieniła się wiele:


W 2009 pozuje przy świeżo wyremontowanej motorynce, z którą się niegdyś scigała a w końcu została dla niej dawcą:


A skończyła tak:




Ostatnia fota to 2011 rok, dużo sie od tego czasu nie zmieniła.